ورزش

جورجو آرمانی و آرمان مربیان ایتالیایی؛ فوتبال هم مثل مد ساده‌اش قشنگ است

جورجو آرمانی و آرمان مربیان ایتالیایی؛ فوتبال هم مثل مد ساده‌اش قشنگ است

لوقمه ؛ رسول مجیدی – گابریله رومانیولی، ستون‌نویس روزنامه  لارپوبلیکا، هفته پیش بعد از فوت غول دنیای مد و فشن نوشت: «جورجو آرمانی نماینده ایتالیا بود: نه آن‌طور که هست، بلکه آن‌طور که ما ایتالیایی‌ها دوست داریم باشد و خارجی‌ها آن را در رویاهایشان می‌بینند.»

جالب اینجاست که فوتبال در ایتالیا هم تا حدود زیادی الهام گرفته از افرادی مانند آرمانی است. مربیان در ایتالیا اغلب خود را خیاط توصیف می‌کنند تا مثلا کارگردان و رئیس و اینجور چیزها. آن‌ها تیم‌هایشان را سفارشی‌شده می‌سازند. با اندازه‌گیری دقیق. هیچ‌چیزی از پیش آماده نیست. هیچ سایز استانداردی وجود ندارد. همه چیز بستگی به تیم دارد. و البته همیشه نتایج بهتری نسبت به امکانات کشورشان می‌گیرند.

 

اصلا به همین دلیل است که بهترین مربیان ایتالیا با یک سیستم یا تاکتیک خاص مثل تیکی‌تاکای اسپانیایی یا گگن‌پرسینگ آلمانی شناخته نمی‌شوند. برای مثال، میلان کارلو آنچلوتی با چلسی، پاری‌سن‌ژرمن، بایرن مونیخ و رئال مادرید او متفاوت بود. چرا؟ چون پارچه هیچ‌وقت یکسان نبود. چون فصل‌های یکی نبودند. او پارچه‌اش را متناسب با جنسش و فصلی که در آن می‌زیست برش می‌داد.

 

چند وقت پیش جایی خواندم که معروف‌ترین کارهای آرمانی، کت‌های ضد ساختار او بودند. او آستر و اپل شانه را حذف کرد. چیزهای غیرضروری را کنار گذاشت تا پارچه با بدن هماهنگ شود و شکل اصلی هیکل را تغییر ندهد. کارهای او مینیمال بودند. ساده. در سادگی شیک بودند. آنچنان تجملاتی نبودند.

 

این دقیقا همان طرز تفکر موفق‌ترین مربیان ایتالیاست. وقتی به مصاحبه‌های آنچلوتی، مکس آلگری و آنتونیو کونته نگاه می‌کنید، اغلب یک چیز بیشتر نمی‌شنوید. آنها مدام می‌گویند «فوتبال ساده است».

 این شاید برای هواداران مدرن فوتبال که با نظریه‌های فوتبالی، داده‌ها و ارائه‌های پیچیده آشنا شده‌اند، بسیار دلسردکننده باشد. آن‌ها انتظار بیشتری دارند. آن‌ها فلسفه، پروژه‌ها، مجموعه داده‌ها و چنین چیزهایی می‌خواهند. اما همان‌طور که آلگری می‌گوید: «یک کت خاکستری هرگز از مد نمی‌افتد. یک کت سرمه‌ای هرگز از مد نمی‌افتد…»

 

بله! یک کت سرمه‌ای ساده هیچوقت از مد نمی‌افتد. همیشه و در هر موعدی می‌شود پوشیدش. برای عروسی یا عزا. این را آرمانی فهمیده بود. مربیان ایتالیایی هم فهمیده‌اند. آنها تیم را بر اساس ستاره‌ها می‌سازند و شاید بخاطر همین فدراسیون فوتبال برزیل وقتی می‌خواست برای اولین بار سراغ یک سرمربی غیربرزیلی برود، با آنچلوتی تماس گرفت و چندسال برایش صبر کرد. کارلتو دقیقا همان کسی است که می‌تواند از پارچه پرزرق و برق برزیل یک لباس شیک اما ساده بسازد که همه را به وجد بیاورد و چشم‌ها را خیره کند و البته کاری کند تا کوک‌ها، آن ستاره های پر حاشیه، هیچوقت از هم نپاشند!


پایگاه خبری لوقمه، بروز ترین اخبار ایران و جهان در یک لوقمه

مشاهده منبع خبر


‘پایان مقاله’

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *